Ζήσε

Η ζωή είναι ωραία να τη ζεις όπως είναι.
Να ξυπνάς τα πρωινά, με τον ήλιο να πέφτει εκτυφλωτικά στο πρόσωπό σου,
Να ακούς τη βοή του κόσμου, που ξεχύνεται στους δρόμους κουβαλώντας την καθημερινή του ιστορία,
Να απολαμβάνεις τη μουσική, που παίζει στο ραδιόφωνο λέγοντάς σου καλημέρα ο αγαπημένος σου
παραγωγός,
Να φτιάχνεις τσάι, και να γεύεσαι την πρώτη καυτή γουλιά,
Να χτυπάει το τηλέφωνο, και να βλέπεις το όνομα κάποιου αγαπημένου,
Να ξέρεις ότι κάποιος σε σκέφτεται, και ζει για νά'στε μαζί.

Να απολαμβάνεις τη ζωή.

Να βγαίνεις βόλτα στο πάρκο τα δέκα λεπτά που έχεις διάλειμμα.
Να χαιρετάς έναν άγνωστο.
Να αγοράζεις ένα παλιό βιβλίο από ένα μικρό βιβλιοπωλείο.
Να δίνεις μια αγκαλιά.

Να σκέφτεσαι εσένα.
Να σκέφτεσαι τον άλλον.
Να σκέφτεσαι αυτόν που είναι μακρυά.

Να ζεις για σένα.
Να ζεις με τον άλλον.
Να κάνεις τη ζωή καλύτερη αυτού που είναι μακρυά.

Και να μη λυπάσαι τα χαμένα λεπτά,
ή
τα χαμένα λεφτά,
τις χαμένες ευκαιρίες,
και τα χαμένα χαμόγελα.

Η ζωή στα δίνει απλόχειρα
και ξέρει τι κάνει.
Τίποτα δε φτάνει,
γιατί όλα είναι αρκετά.