Δευτέρα 13 Ιουλίου 2015

Ανακωχή

Δεν περιμένω τίποτα πλέον από τη ζωή. Δεν προσδοκώ, δεν κυνηγώ, δεν μάχομαι σε μάχες ατελείωτες. Μη με ψάχνετε σε εργοτάξια ευτυχίας, μή σε κλούβες προσμονής. Μή σε σιωπηρές γωνιές απογοήτευσης, μή σε διδακτήρια ορθής ζωής, εκεί δεν είμαι. Σε μονοπάτια αδιέξοδα δεν περπατώ και σε στιγμές χαμένες δεν προστρέχω. Δεν κυνηγάω πλέον. Έχω καταθέσει τα όπλα μου και με καπνό στο στόμα αγναντεύω την απέραντη γαλήνη πέρα απ'το μπαλκόνι. Κι εκεί που φτάνει το μάτι κι ο ορίζοντας ενώνεται σχεδόν γραφικά με το μπλε τ'ουρανού δε βλέπω τέλος, παρά μια στάση στην αρχή. Δεν περιμένω τίποτα πλέον, μόνο καταθέτω τα όπλα μου...
 ...Ηρεμία.
    Και σε μια στιγμή...
    Εσύ 
    Τώρα στα πέρατα του βλέμματος σιωπή
    Σιγή
    Κι ένα απέραντο γαλάζιο να γεμίζει τον αιθέρα.